Dag 19

Dag 19 Crest-Suze la Rousse 78km

Lang leve de mistral is het motto van vandaag. Met goede moed stonden we op, wel een beetje angstig voor de klim die in het vooruitschiet lag. Daarom ook eigenlijk een korte dag gepland, 36 km naar Begude de Mazenc, slag om de arm houdend mochten we meer moraal hebben. 0830 op de fiets en trappen maar richting de Pas de col de Lauzun. Voor we het weten zijn we begonnen met het eerste stuk 5% 3000, dat valt mee. Ligt er vast aan dat ik het zware brood vanmorgen heb weggegooid (jaja hoe de mind je voor de gek kan houden) maar goed het gaat lekker. Dan neemt de hellingsgraad iets toe naar 7% 4000 meter richting de Pas de Lauzun, ook die gaat lekker door, wat meer hijgen en puffen en zweten, maar verder alles ok. Indrukwekkend plek, de wind blaast ons door de opening in de rotsen, en dan draait hij, en meteen 8% 1200, nog wat meer puffen en hijgen en dikke benen, en cool zonder stoppen komen we boven. Fotomoment. We zijn rap naar boven gereden super, we hebben goede benen en een goede moraal.

Intussen blaast de mistral in volle kracht en die is f€&/!:! Koud. We vliegen de berg af naar beneden en in een zucht zijn we in Saou. Daar is het markt, maar de wind gooit daar roet in het eten, diverse kraampjes worden omgeblazen.

Wij kiezen voor een koffie en thee en jasje aan moment op het plein, zo wat een luxe gunnen we ons vandaag. Na deze stop gaan we verder. En we besluiten in ieder geval naar Valers door te trappen. De wind is inmiddels in kracht toegenomen, en blaast dwars op onze route. We komen het dorp uit en hoeps, blaas waai, vliegen nog net niet van de fiets af. Ik schrik me rot en Stefan toch wel. We fietsen even beschut en hup nog zo een windvlaag en nu kan Stefan de fiets niet houden. Hij valt om raakten tiert en scheld moeder natuur uit.

Ik stel hem gerust help hem met de fiets, en ik maak me zorgen over de rest van de dag. Even de kaart checken, nee de wind ga met name in de rug, een paar keer van de zijkant dus dat gaat wel goed. De wind, de val, de berg die nog komt het wordt hem even teveel. Richting pont de baret moet ik alle zeilen bijzetten om hem te erbij te houden. Hij klaagt over dikke benen, en dat zijn fiets niet doorrolt. Hij blijft steeds achter en ik moet vol in de remmen in elkaar te blijven.

We stoppen dikke tranen, pijn in de benen, harde plek in zijn bovenbenen van de val. Ik masseer en smeer, en kijk en zelfs een tiktak moment. We gaan weer verder en dan hoor ik iets aanlopen bij zijn fiets. We stoppen. De rem zit er half op door de val dus hij moet zich continue door de rem heen duwen. Het is snel opgelost en het leed is geleden.

Door dus maar, in no time in Begude de mazenc. Een stop op het kruispunt, en weer door 5% 7000. Klimmen weer maar nu op een drukke weg vol auto’s lastig maar ok wel een soort van motiverend om door te rijden. Ook die gaat lekker door. Vrij snel zijn we met een gemiddelde aan 10km/u bij de ruïnes. En dat was de laatste lange klim. Jeeeeh. En nu weer naar beneden naar Taulignan, blijven glijden maar. Stefan vind het spannend in de afdaling. De wind rukt daarbij ook nog steeds aan onze zwaarbeladen fietsen. En nu weet Ik het zeker dat ik er goed aan doe niet naar de Mont Ventoux af te slaan. We glijden door de middeleeuwse stadspoort van Taulignan, en dan weer verder naar Valreas. 28 km per uur zonder trappen, grappig is dat. Inmiddels is duidelijk dat we ook Suze la Rousse met gemak kunnen gaan halen..

In Valreas eten, een pizza moment op een terras met de meest sjagerijnige ober van heel Frankrijk. 80 minuten , €17,40, en een goed gesprek in handen en voeten Frans met de mensen naast ons die erg onder de indruk waren van onze reis. Een uur later zitten we weer op de fiets op naar Suze la Rousse.

De wind blaast ons voort, soms van achter en soms van de zijkaaaant pff weer zo een vlaag, hellup. Richerences, Baume le Transit ( weer zo een leuk stadje) en dan Jahoe, Suze la Rousse. We zijn er, wow, we zien het kasteel, stoppen voor een foto moment, worden nog even en passant door een Franse automobilist uitgescholden omdat hij toch niet met 120 de berg af kon blijven rijden, en door naar de camping. Die is snel gevonden. We kletsen wat zetten de tent op, ik haal boodschappen, douche, en we eten kip met bonen en rijst. Lekkerrrr, zo een poulet roti, daar heb je twee dagen plezier van. We hebben vandaag een extra dag gewonnen die we lekker aan de kust gaan doorbrengen.

Skypen met Helene liep helaas mis. Bellen ging wel goed, ook even met Alex kunnen kletsen, die heeft toch ook aandacht nodig. Het was fijn om even wat uitgebreider met hem te praten ook voor Stefan was het goed. Ik mis Hélène en Alex en ons samenzijn. Volgend jaar weer een ander vakantie ding. Ik zie een beetje op tegen het staartje van de reis..

Hoofdstuk van Stefan

Weer wind! En niet zo’n beetje ook. De mistral zelfs! Mama mia! Word 1 keer eraf geblazen… Wacht, te ver in de tijd, woopsie! Eerst de pas de lauzun. Die was echt mooi! Het liet me soms denken aan minecraft. Anyhow, we kwamen aan in saou. Er was markt en de mistral was bezig! Lucas nam koffie en ik thee. Dan, Lucas wou melk in zijn koffie doen, flats! Melk over de tafel! Ha ha! Gelach en door. Nu terug naar het begin. Mijn been deed zeer en mijn remmen liepen aan. 2 in een! K-t. Dus door naar la Begude de mazenc. Daar… Changing plans! Door naar Suze la Rousse! De mistral helpt ons de berg op en blaast me weer bijna van het stuur! Dan, Suze la Rousse! Mooi kasteel. Tent op en recupereren. Aan het eind van de dag, typen en appelflap iets eten! Lekka. Nu slapen. Morgen de 2na laatste dag naar ons einddoel. Yes!

Laters! Stefan 😉