Dag 17

Dag 17 st Donat-Crest 60km

De Drome, de bakoven van Frankrijk, bekend om zijn hitte in de Zomer, alleen …..niet vandaag. De hele nacht regen, regen, regen. In de ochtend in alle rust opgestaan, flink wat havermout naar binnen gewerkt, en om 0830 op de fiets na het scoren van de nodige croissants en pain aux chocolat. Wel Jasjes aan, lange broeken ook maar nog geen regenkleding. Die doen we toch maar aan vlak voor vertrek, en dan ook meteen ochtend gymnastiek, maar niet extreem, en nog geën echte regen. We hebben een relaxte weg richting Romans sur Isere, die met name afloopt, nog even twee Lucille Werners voor de stad, en dan zien we de wolken samenpakken, ik zeg nog we gaan het niet droog houden, en wat en miezeren begint wordt heel snel een soort van omkeren van de badkuip. Snel onder een appartementen complex schuilplaats gezocht, en wachten op iets minder gekletter. Een suikerwafeltje baar binnen gewerkt,   Jummie. En dan is daar de mindere regen (of toch niet) we gaan de stad in en ineens hup de hemelsluizen gaan weer open.

De weg lijkt wel een snelstromende rivier, en onze remmen glijden door, geen grip meer. Ik roep stoppen, en we stoppen langs de weg, zetten de fietsen voor een etalage van een muziekwinkel en stappen af, sip maar ook vol humor door de belachelijkheid van het weer. Met bakken, stroomt het uit de lucht, over de straat en uit de regenpijp. De kapster aan de overkant wenkt ons binnen, pff daar is het lekker warm, we trekken de jasjes uit, en nemen het er even van. Wat een fijn gebaar. Reguuh

De tijd tikt verder, en dan weer een regenluwte, weer de fiets op, koud, nat, doorweekt, vatten we de route op. Druk verkeer, we stappen af, steken de brug bij Bourg de peage over en omhoog, en weer plens, plons, badkuip effect. Nu is het welletjes, daar is een cafe, koffie en thee dan maar en wachten op minder dikke druppels..( cafe met klussende Fransen, oranje en zwarte muren maken)

Weer een half uur later het is inmiddels 1100 uur we zijn net 13 km onderweg, hak ik de knoop door, the last resort, de regenbroek gaat nu wel aan en dan door maar. Dit heeft geen zin. Met de regenbroek aan op weg, meteen een klim, het water golft over de weg, inmiddels ook bruin van kleur, wij golven er tegenop, maar we hebben goede moraal, de heuvel drijft de jou uit spieren en de botten, for honour and glory roept Stefan. We gaan op weg naar Besayes. Grijze luchten vergezellen ons, links donder en dreigend, rechts, meer wit met jaja al een flardje blauw. het is ook wel cool om zo in je regenpak door deze plens ellende door het Franse land te stoempen. Veel toeterende Fransen, de volgens ons hun respect voor ons als rouleurs tonen .We maken goede snelheid, ook bergop 2% 4000.

In een poep en een scheet zin we in St. Didier. (Vader moment, overvalt me, cool om hier met stefan te staan, geweldig en alles op eigen kracht )Hier toch eet stop, propperdeprop. De regenkleding blijft nog even aan. Op naar Chabieul, hopsekeetje, nog steeds naar beneden, dat gaat goed, door het dorp en….. Fotomoment, mooie kasteel/stadspoort.

 

We weten de klimmen komen eraan vanaf mont Vendre. Daar is de eerste, pff hijg hijg, heet. De regenpakken, jasjes gaan uit, dat is beter, en dan in de hoek na laatste klim, een geweldig uitzicht. Heuvels als een soort van groene toetjes omfloerst door wolken, wauw wat a sight. Weer eten, drinken, legging uit en volgende etappe, nog maar 15 km en 8 km klimmen, heuvel op beekdal in, op en af steeds meer omhoog, wat een mooie route.

En dan is daar het verlossende dorpsbord Vaunaveys, hop naar beneden, langs het kasteel, sneller, oh nee toch remmen veel vuil op de weg, op naar Crest, we blazen in de jaja zon naar beneden, de kou is inmiddels uit de botten weg, grote weg op, op naar camping de Clorinthes. We vinden hem vrij snel, na een kort foutrij moment, en goed geluimd rijden we het terrein op. De Drome is aangezwollen tot een bruine kolkende modderstromen, indrukwekkend.

Duur campingkje trouwens, €50 voor twee nachten. Tent omhoog, was uitzoeken, douche, eten, was doen (€7 duur wasje) en dan boodschappen. Ook de hyper intermarche is snel gevonden. Maar ik kan niet goed kiezen. De pasta komt me de neus uit, blergh wat dan. Rijst met zalm en ratatouille, heel lekker. Nog even een biertje, koken, eten, Facebook foto’s en oh wat voel ik met trots. Het begint nu pas te dagen wat we eigenlijk gepresteerd hebben, gewoon dwars door Frankrijk op eigen kracht 1200 km fietsen, hoe cool is dat eigenlijk, met name voor een jongen van 14. Super.

Hoofdstuk van Stefan

Sjezus, al die regen. Wel 3 keer stoppen. Bij de derde plan doortrek aangezet… Regenbroek aan en door! Tijdens het door de regen douwen had ik ff het defender of Linera gevoel (bedankt hè, Kingdom rush) dus ik voelde me echt super sterk… Anyhow, in St. Didier eten (nom nom nom nom!) en door… Hoppekee, 2% 4000, huppa, 6% 500, oef, 8% 200 en weer eten. Op de camping krijgen we een duur voorschrift. 50€! Wow. En dan recupereren. Douchen (oeps, wel lang), lunchen en dan shopping time! Grote winkel zeg, die intermarche. We maken kennis met een familie op fietsvakantie en zitten. Ff de slaaptent inrichten, en dan eten. Weer iets anders dan pasta. Oef, lekker. Nu typen en wifi’en. Nou, morgen rust, Yahoo!

Tot morgen op kakel verse verhalen! Stefan 😉