Dag 11

Dag 11 Marnay naar Poligny 68km

Vandaag het grote experiment, fietsen samen met anderen, met Elias en Lara op de tandem. Zij hebben net een rustdag gehad en hebben er zin in. Wij gaan de 11e dag op de fiets doorbrengen. Om 745 treffen we elkaar bij de afgesproken ontbijt plek en hebben daar een fijn ontbijt. Om 0810 staan we vol zonnecreme bepakt en bezakt op de pedalen en beginnen de gezamenlijke tocht. Het gaat even wat onwennig maar we vinden onze draai. Zij gaan iets sneller maar daar trekken we ons niet zoveel van aan. We maken goede voortgang en staan vrij vlot op de eerste rust in Saint Vit na 17 km. We eten en drinken wat en zettende route voort   We zijn nog niet koud onderweg of ik zie dat Lara geen helm op heeft. Terug dus voor Elias na het rustpunt. Wij fietsen door naar Liesle voor de 2e rust.

Een mooie tocht over de hangbrug over de doubs, langs de grotten van oselleen dan weer langzaam omhoog richting Liesle. En dan ineens inde afdaling worden we ingehaald door het tandemteam. Ze blazen ins voorbij en wachten ons op in de schaduw vooraan bij het dorp.

Weer even bijkletsen, eten drinken en weer door naar colletjes les arbois, na de meeste heftige klimmetjes. Dat gaat helemaal ok, en helemaal op schema komen we daar aan.

Echter de hitte laat zich al voelen en de wind van zich spreken. De laatste 14 km zijn slopend. De klimmen gaan wel, maar de fut is er bij mij en zeker bij Stefan helemaal uit. D wind blaast vol op de kop, en ineens wordt het hem allemaal teveel. Razend scheldend en tierend sleur hij zich over de volgende heuvel. Kut wind, kut natuur, kut bergen. Als we bij Lara en Elia’s zijstraten hij huilend ter aarde, ik troost hem laat hem wat eten drinken, bevestig zijn ongenoegen en geef hem de ruimte en tijd km bij te trekken. We rijden doorstroom en dan naar beneden naar Poligny, Nog even over de chemin privé naar een industrie terrein, weer die wind, Stefan draait een klein verzet de koek is echt helemaal op. Nog 1 klimmetje de stad innen dan waar is de camping, die wordt gelukkig snel gevonden, en plat hij neer. Er Ismail een ander Nederlands ouder stel met de tandem. Stefan is op. En ik ben blij dat we samen met Elias en Lara zijn heeft ons in ieder geval het laatste stuk er doorheen geholpen.

Ik stop Stefan vol met Isostar, water, muelsireep en bamisoep. En dan neemt de energie toe. We zettende tent op gaan douchen en krijgen thee van het nl stel. Fijn

Stefan blijft op de camping en ik ga met Elias naar de intermarche voor de avond en dag boodschappen. Fijn om even met iemand te winkelen en wat aanspraak te hebben.. We besluiten samen te koken en te eten. Ik maak tonijn pasta salade waarvan iedereen kan mee-eten . Fijn.

Daarna wordt het drakerig. De oudere man heeft allemaal commentaar op wat ik bij me heb en hoe ik dingen doe. Irritant. Het raakt Stefan ook, en hij begint zich steeds meer terug te trekken. Ik ga naar hem toe en hebben even een privé moment. We praten wat en besluiten het Mont Ventoux plan te skippen.. Het blijkt ook dat huis van mijn achternaaf gescheurd is. Heel vervelend. Er kunnen geen ongelukken gebeuren maar lastig is het wel.

Uiteindelijk trekken we meer is eigen plan. En neem ik met Elias nog even de dag door van morgen, en besluiten we voor twee opties, 45km of 70km we zien morgen wel hoe de vlag erbij hangt.

Gevoelens

Het niet naar ventoux besluit is helemaal ok. We gaan de route water ruimer plannen. In ieder geval meer tijd voor rust dagen nemen. Ben ook wel geraakt door de man met zijn commentaar. Ik haakte erg op aan. Fietsen met Elias was een verademing, maar ik moet Stefan niet uit het oog laten. Ik ben hier met hem vandaar. Morgen meer nu de tent vast`wetten met extra haringen en scheerlijnen en goed de tent in de gaten houden. Er is storm voorspelt met regen. Vandaar.

Hoofdstuk van Stefan

Dit was de zwaarste etappe ooit! Tenminste, voor mijn gevoel. Wel blij dat we met z’n 4en waren. Dat gaf me ff weer moed. Op het einde… Weer die klote wind! Put me helemaal uit. Op de camping stort ik helemaal in. Weer om hoog, effe eten en douchen op camping mini.. Eh… Municipal. Wel lekkere douches daaro. Nu nog avondeten en dan in coma. Morgen korte dag met z’n vieren. Dit kan wel een geval zijn van bff momenten… Geen idee!

Truste! Stefan 😉